Дуран (Хошин єгvvллэг)

Хэдэн жил оролдож байж би хана нэвт хардаг дуран хийлээ. Энэ санаачилгаа даргадаа vзvvлбэл:
- Ажлын цаг ашиглалтыг шалгах сайн багажтай боллоо гэж бєєн баяр болов. Манай албан газар цаг ашиглахдаа газар тэнгэр шиг хоёр хvн бии. Ажил дээр тогтдоггvй гэсэн шvvмжлэлд дєжирсєн Дарам гэж хэнэггvй толгой нэг байхад нєгєє нь єдєрт єрєєнєєсєє цухуйдаггvй Батсуурь гуай билээ. Дарга бид хоёр шалгалтаа Дарам гайхлаас эхлэхээр шийдлээ. Яг наймд дурангаа нээсэн чинь Дарам алга! Єрєє нь хов хоосон харагдана. Гэтэл арваад минут болоод орж ирлээ. Ширээнээсээ цаас шугам гаргаж зураг зураад эхэлснээ нэг юм бодов бололтой босч баахан холхисноо гараад явчихлаа. Ийм л хvн дээ цаадах чинь гэж дарга шогширлоо. Удалгvй Дарам ороод ирлээ. Жаал сууснаа буцаад гараад явлаа. Дарга минь «Ийм хамхуул шиг амьтнаар чинь юу хийлгэх вэ?» гэж гасаллаа. Vдээс ємнє Дарам эргэн єрєєндєє орж ирсэнгvй. Яг нэг цагт дурангаа нээтэл хашир эр аанай л байдаггvн! Таван минут хожимдоод орж ир-лээ. Суулаа. Нєгєєхэє зурлаа. Овоо л сууж байснаа гэнэт хорхой хатгасан мэт гараад явчихлаа. Удаж удаж сая нэг орж ирлээ! Нэлээн сууснаа гадуур хувцсаа ємсєж хавтсаа сугавчлаад гарлаа. Дарга уурлаж «Ийм хэдэн хvнтэй бол энэ байгууллагын ажил нурна шvv. Цаадахаа дуудаад ир! гэж надад тушаалаа. Би Дарамыг олж ирлээ.- За цaг хэд болж байна? - Дєрвєн цаг!- Та хаачих нь вэ?- Би номын санд очиж юм хармаар байна.- Чи єнєєдєр юу хийв? Юу бvтээв?- Би санаачилсан зvйлийнхээ зургийг гаргаж, газар дээр нь хэмжиж vзээд...- Чи єнєєдєр єрєєнєєсєє есєн удаа гарлаа! Ийм байж цалин авдаг мєн сайхан дотроо! Бvтэн найман цаг хоёрхон хуудас зураг! Залуу хvн байж яасан хийморь vхсэн эр вэ?Тэр хоёрын яриа vvгээр тєгсєв. Дарга бид хоёр дараа єдєр нь Батсуурь гуайн єрєє рvv дурангаа чиглvv, лээ. Єглєє яг долоо тавьд харахад Батсуурь гуай аль хэдийнэ ирээд суучихжээ. Манай дуран эсрэг талд байрласан тул нvvрий нь харж болдоггvй! Мань эр рvvхэн тэндээ нэг юм хийгээд байв. Дарга:- За ямар байна гэж мишилзэнэ. Vнэхээр сууж сурсан хvн юм. Би ч биширлээ. Сууж сууж нэг босож суниагаад ахиад суучихлаа. Дарга бид хоёр тэсвэр алдаад vдийнхээ цайнд явлаа. Буцаж ирээд дурангаа нээсэн чинь аанай л сууж харагдана.- Иш биеэ бодоосой хєєрхий минь гэж єpєвдєнє. Гэтэл ажилсаг хvн маань ширээнээсээ нэг ном гаргаад ирлээ.- За хар даа цаадах чинь онолын мэдлэгээ цаг ямагт дээшлvvлж байдаг хvн шvv гэж дарга магтав. Бид хоёр дурангаа хаалаа. Тэртэй тэргvй ийм хvнийг шалгаад яах вэ дээ. Тав єнгєртєл байж байгаад дурангаг нээлээ. Батсуурь гуай сууж л харагдана.- Манай энэ нэг юманд мэрийхээрээ нойр хоолоо мартдаг хvн шvv. Хоёулаа очиж «Одоо боль!» гэж хэлье гээд дарга минь босов. Бид хоёр Батсуурь гуайн єрєєнд орлоо. Гэтэл тэр ширээ тэгнэн «Мянга нэгэн шєнийн vлгэрийг» дэлгээд дээр нь хацраа наан дугжирчээ. Байшин нурсан ч мэдэх шинж алга! Хоёр гap нь цэл хєх болжээ. Хийгээд байсан юм нь хажууд нь байна. Тэр хэдэн хэсэг болсон vзэгний сэг байлаа.